Fyrirsętan Aida mętir į svęšiš |
|
Žegar bśiš er aš greiša vel yfir feldinn, er komiš aš bašinu |
Gott er aš žrżsta handklęši yfir feldinn eftir bašiš, ekki nudda mikiš žvķ žį geta komiš óžarfa flękjur. |
Passa žarf vel augu hundsins aš sįpa fari ekki ķ augun. |
Sķšan tekur blįstur viš, |
Mjög gott er aš eiga standblįsara en žaš gerir handtökin žęgilegri, en ekki er naušsynlegt aš nota slķkan blįsara. |
Greiša žarf vel yfir feldinn žegar blįsiš er. |
|
|
|
|
Įšur en byrjaš er aš baša žarf aš greiša allar flękjur śr feldinum, nota veršur vatn og flękjusprey. |
|
Greiša žarf vel ķ gegnum hįrin |
|
|
|
Greitt frį andliti hundsins |
Mišaš er viš augnkróka og hįrin greidd upp frį žeim. |
|
|
Sķšan er mišaš viš augnkrók viš eyra til aš taka allt hįr upp |
|
|
Ef gera į sżningartopp er honum skipt ķ tvennt |
|
Sķšan eru žessar teyjur settar saman ķ eina. |
|
Eftir žaš er slaufunni komiš fyrir ef nota į hana, en ekki eru allir dómarar hlynntir žvķ aš hafa slaufur į sżningum. |
Fyrirsętan oršin pķnu lśin eftir snyrtinguna. |
|
Til aš slufan haldi sér er gott rįš aš nota višeigandi efni til aš halda henni į sżnum staš. |
|
Greiša žarf vel ķ gegnum hįrin įšur en bašaš er. |
Augun verša meiri įberandi ef hįrin eru tekin saman viš endann |
|
Muniš aš skipta nišur meš mišju eftir baki hundsins |
|
Žegar snyrt er mešfram fótum meš skęrum eša rakvél, er best aš fagašili sjįi um žaš verk |
Rakaš er vel į milli žófanna |
|
|
|
|
Aida aš męta į svęšiš |
klippt mešfram |
Klippa žarf reglulega neglur hundsins |
Į žessari nögl sést hve mikiš er óhętt aš klippa. |
|
Į žessari mynd sést hvernig loppan į aš vera į hundinum, vel snyrt undir og bśiš aš klippa neglur. |
Žį er Aida tilbśin. |
|
Margét og Aida |
|
Veriš aš greiša flękjum įšur en bašaš er. |
Greiša žarf vel undir fótum |
|
|